در سوخته....

اوج روضه بود در آن لحظه که در سوخته
شعله میزد بر دل یک مادری پر سوخته

خانه افتاده میان شعله های بی امان
از حرارت اشک روی گونه ی تر سوخته

فتنه افتاده به دامان ولایت همچنین
آتش افتاده به صورت روی معجر سوخته

مانده بین آتش نمرودیان تا که خلیل
در میان شعله این دفعه پیمبر سوخته

سوره ی کوثر شده کوتاه با ضرب حدید
پشت درب خانه سر تا پای کوثر سوخته

فاطمه ناله زده فضه خزینی پشت در
بیشتر از جان زهرا جان حیدر سوخته

از غم روی کبود و پهلوی سوارخ او
قلب شیعه مثل در تا روز محشر سوخته

محمد داوری